Teoretyczne podstawy wczesnego wspomagania rozwoju

obowiązkowy

Student zapozna się z podstawowymi informacjami z zakresu:

Treści:

-Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka niepełnosprawnego lub zagrożonego niepełnosprawnością w Polsce i na świecie – podstawowe teorie

- Funkcjonowanie rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym od momentu stwierdzenia niepełnosprawności do momentu podjęcia nauki szkolnej)

- Proces uczenia się i nauczania dziecka niepełnosprawnego w wieku od 0 do 6 roku życia

- Modyfikacja metod pracy z małym dzieckiem niepełnosprawnym z wykorzystaniem potencjału rodziny

- Wsparcie instytucjonalne i poza instytucjonalne w procesie wczesnego wspomagania

Wykład oraz ćwiczenia ma za zadanie zapoznać studenta z charakterystyką modelu wczesnej interwencji oraz procesami wczesnej interwencji w Polsce – charakterystyka podstawowych terminów oraz form organizacyjnych. Przedstawia charakterystykę działań profilaktycznych prowadzonych w ramach wczesnej interwencji – interdyscyplinarność oddziaływań

H.Borzyszkowa (2002), Sytuacja rodzin dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w środowisku społecznym [W:] D.Lotz, K.Wenty, W.Zeidler (red.) Diagnoza dla osób niepełnosprawnych, Agencja Wydawnicza Kwadra, Szczecin.

J.Cieszyńska, M.Korendo (2008), Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków.

H.Cudak (2000), Funkcjonowanie rodziny w pierwszych okresach rozwojowych dziecka, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogiczne TWP, Warszawa.

M.Czub (2003), Znaczenie wczesnych więzi społecznych dla rozwoju emocjonalnego dziecka, „Forum Oświatowe” t.2.

Cytowska B., Winczura B. (2000), Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka, Oficyna Wydawnicza Impuls, Warszawa

L.Eliot (2003), Co tam się dzieje?

Student ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania rodziny z małym dzieckiem niepełnosprawnym oraz zachodzących w niej relacjach społecznych, prawidłowo wskazuje odpowiedni dla danej rodziny systemy wsparcia instytucjonalnego i poza instytucjonalnego

zna teorie na temat wychowania i uczenia się dziecka w wieku od 0 do 6 roku życia o niezaburzonym i zaburzonym rozwoju ze szczególnym uwzględnieniem działań profilaktycznych i rewalidacyjnych.

Z zakresu umiejętności student:

ma praktyczne umiejętności poszukiwania twórczych metod pracy z rodziną z małym dzieckiem niepełnosprawnym lub zagrożonym niepełnosprawnością z wykorzystaniem indywidualnych zasobów rodziny;

potrafi wyznaczyć wspólnie wraz z rodzicami dziecka niepełnosprawnego cele oddziaływań rewalidacyjnych oraz drogi wsparcia instytucjonalnego i pozainstytucjonalnego, wykorzystując umiejętności z zakresu komunikacji interpersonalnej.

Student w kontaktach z rodzinami dzieci niepełnosprawnych i w zespołach interdyscyplinarnych charakteryzuje się twórczą i poszukującą nowych metod postawą

w kontaktach interpersonalnych wykazuje się postawą szacunku i zrozumienia dla osób znajdujących się trudnej sytuacji

Średnia arytmetyczna z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia