Pedagogika społeczna

Średnia ważona ocen: pracy egzaminacyjnej 70% , zaliczenia z ćwiczeń 30% , przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji efektów kształcenia zaliczone są pozytywnie.

Naświetlenie tradycyjnych i wskazanie nowych obszarów zainteresowań pedagogiki społecznej; dostarczenie wiedzy o mechanizmach i sposobach konstruowania środowiska wychowawczego oraz o czynnikach, które temu sprzyjają lub utrudniają ten proces; kształtowanie u studentów aktywnej postawy stymulującej środowisko do korzystnych oddziaływań wychowawczych i przeciwdziałającej jego wpływom destrukcyjnym; rozwijanie umiejętności i kompetencji: rozumienia procesów zachodzących w otoczeniu i środowisku człowieka; dostrzegania czynników regulujących przemiany instytucji, zbiorowości, społecznych, globalnych procesów kultury i zjawisk gospodarczych; dostrzegania i określania negatywnych skutków czynników rozwojowych; rozumienia „geografii” administracji państwowej i instytucji zobligowanych do pomocy, profilaktyki i wsparcia społecznego osób, grup wymagających opieki i troski pedagogicznej; rozwijanie potrzeby studiowania i umiejętności analizy tekstów naukowych, samodzielnego formułowania, klasyfikowania i rozwiązywania problemów pedagogicznych i sytuacji wychowawczych. Organizowanie sił społecznych i rzeczowych składników środowiska na rzecz dzieci, młodzieży i osób niewydolnych – pomoc, profilaktyka, wsparcie społeczne.

Średnia ważona ocen: pracy egzaminacyjnej 70% , zaliczenia z ćwiczeń 30% , przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji efektów kształcenia zaliczone są pozytywnie.

Naświetlenie tradycyjnych i wskazanie nowych obszarów zainteresowań pedagogiki społecznej; dostarczenie wiedzy o mechanizmach i sposobach konstruowania środowiska wychowawczego oraz o czynnikach, które temu sprzyjają lub utrudniają ten proces; kształtowanie u studentów aktywnej postawy stymulującej środowisko do korzystnych oddziaływań wychowawczych i przeciwdziałającej jego wpływom destrukcyjnym; rozwijanie umiejętności i kompetencji: rozumienia procesów zachodzących w otoczeniu i środowisku człowieka; dostrzegania czynników regulujących przemiany instytucji, zbiorowości, społecznych, globalnych procesów kultury i zjawisk gospodarczych; dostrzegania i określania negatywnych skutków czynników rozwojowych; rozumienia „geografii” administracji państwowej i instytucji zobligowanych do pomocy, profilaktyki i wsparcia społecznego osób, grup wymagających opieki i troski pedagogicznej; rozwijanie potrzeby studiowania i umiejętności analizy tekstów naukowych, samodzielnego formułowania, klasyfikowania i rozwiązywania problemów pedagogicznych i sytuacji wychowawczych. Organizowanie sił społecznych i rzeczowych składników środowiska na rzecz dzieci, młodzieży i osób niewydolnych – pomoc, profilaktyka, wsparcie społeczne.

Średnia ważona ocen: pracy egzaminacyjnej 70% , zaliczenia z ćwiczeń 30% , przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji efektów kształcenia zaliczone są pozytywnie.

Naświetlenie tradycyjnych i wskazanie nowych obszarów zainteresowań pedagogiki społecznej; dostarczenie wiedzy o mechanizmach i sposobach konstruowania środowiska wychowawczego oraz o czynnikach, które temu sprzyjają lub utrudniają ten proces; kształtowanie u studentów aktywnej postawy stymulującej środowisko do korzystnych oddziaływań wychowawczych i przeciwdziałającej jego wpływom destrukcyjnym; rozwijanie umiejętności i kompetencji: rozumienia procesów zachodzących w otoczeniu i środowisku człowieka; dostrzegania czynników regulujących przemiany instytucji, zbiorowości, społecznych, globalnych procesów kultury i zjawisk gospodarczych; dostrzegania i określania negatywnych skutków czynników rozwojowych; rozumienia „geografii” administracji państwowej i instytucji zobligowanych do pomocy, profilaktyki i wsparcia społecznego osób, grup wymagających opieki i troski pedagogicznej; rozwijanie potrzeby studiowania i umiejętności analizy tekstów naukowych, samodzielnego formułowania, klasyfikowania i rozwiązywania problemów pedagogicznych i sytuacji wychowawczych. Organizowanie sił społecznych i rzeczowych składników środowiska na rzecz dzieci, młodzieży i osób niewydolnych – pomoc, profilaktyka, wsparcie społeczne.

Średnia ważona ocen: pracy egzaminacyjnej 70% , zaliczenia z ćwiczeń 30% , przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji efektów kształcenia zaliczone są pozytywnie.

Naświetlenie tradycyjnych i wskazanie nowych obszarów zainteresowań pedagogiki społecznej; dostarczenie wiedzy o mechanizmach i sposobach konstruowania środowiska wychowawczego oraz o czynnikach, które temu sprzyjają lub utrudniają ten proces; kształtowanie u studentów aktywnej postawy stymulującej środowisko do korzystnych oddziaływań wychowawczych i przeciwdziałającej jego wpływom destrukcyjnym; rozwijanie umiejętności i kompetencji: rozumienia procesów zachodzących w otoczeniu i środowisku człowieka; dostrzegania czynników regulujących przemiany instytucji, zbiorowości, społecznych, globalnych procesów kultury i zjawisk gospodarczych; dostrzegania i określania negatywnych skutków czynników rozwojowych; rozumienia „geografii” administracji państwowej i instytucji zobligowanych do pomocy, profilaktyki i wsparcia społecznego osób, grup wymagających opieki i troski pedagogicznej; rozwijanie potrzeby studiowania i umiejętności analizy tekstów naukowych, samodzielnego formułowania, klasyfikowania i rozwiązywania problemów pedagogicznych i sytuacji wychowawczych. Organizowanie sił społecznych i rzeczowych składników środowiska na rzecz dzieci, młodzieży i osób niewydolnych – pomoc, profilaktyka, wsparcie społeczne.