Pedagogika społeczna [06-PC-S1-20] semestr letni 2015/2016
Ćwiczenia, grupa nr 2

Brągiel J: Zagadnienia przemocy wobec dziecka w rodzinie. W: Pedagogika rodziny (red:) St. Kawula, J.Brągiel, A. W.Janke. Toruń 1997.

Forward S.: Toksyczni rodzice. W-wa 1992.

Górecki M: Hospicjum w służbie umierających W-wa 2000.

Kamiński A. : Funkcje pedagogiki społecznej W-wa 1980.

Kamiński A. : Pojęcia i problemy pedagogiki społecznej. (w) Wychowanie i środowisko. Pod red: B.Passini , T. Pilch W-wa 1978.

Lepalczyk I; E. Marynowicz-Hetka (red:) Instytucjonalna pomoc wspierająca dziecko i rodzinię. Wrocław-Łódź 1988.

M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną W-wa 2000.

Marzec-Holka K.:Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i pracy socjalnej. Bydgoszcz 2005.

Materiały Komitetu Ochrony Praw Dziecka.

Pedagogika Społeczna (red:) T. Pilch, I Lepalczyk W-wa 1993.

Pedagogika społeczna w służbie rodzinie (aspekt pomocowy, kulturowy,wychowawczy (red) Gąsior K, Sakowicz T. Tom 1,2 Kielce 2005.

Pedagogika w działaniu społecznym (red.) Dyrda T.,Scislowicz S. Ostrowiec Świętokrzyski 2004.

Pospiszyl I: Przemoc w rodzinie. W-wa 1994.

Pedagogika społeczna u schyłku XX wieku. (red:): A .Radziewicz-Winnicki K-ce 1992 (-

Syrek. E.:Zdrowie w aspekcie pedagogiki społecznej. Katowice 2000.

Tyszka Z.: (art) Rodzina w świecie współczesnym- jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa (w:) Pedagogika Społeczna (red:) T.Pilch, I Lepalczyk W-wa 1995.

Izdebska J. (red.) Dziecko w rodzinie i w środowisku rówieśniczym, Białystok, 2003,

Pilch T. Lepalczyk I. Pedagogika społeczna, Warszawa, 1995

Olszewska-Baka G. Pytka L. (red.) Pomoc rodzinie, Białystok, 1999.

Kawula S., Brągiel J., Janke A. W., Pedagogika rodziny, Toruń 1999

BIELECKA E. : Dziecko w grupie rówieśniczej interakcje między dziećmi // W: Dziecko w rodzinie i w środowisku rówieśniczym : wybrane zagadnienia i źródła z pedagogiki społecznej. Białystok : Trans Humana, 2003

Kochanowska E., Funkcje szkoły w kształtowaniu tożsamości lokalnej podmiotów edukacji (w:) W: Człowiek w świecie kultury, języka , edukacji. Red. D. Pluta- Wojciechowska, W.Adamczyk, Wyd. ATH, Bielsko- Biała 2006.

Adamski F. Edukacja – rodzina - kultura. Studia z pedagogiki społecznej, Kraków, 1999.

D. Jankowski (red.), Szkoła w społeczności lokalnej. Kalisz 2003, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM.

D. Jankowski, Edukacja wobec zmiany. Toruń 2001, ewent. wznowienia dalsze, Wydawnictwo Adam Marszałek.

Stereotypy płci we wczesnej dorosłości : wybrane uwarunkowania / Magdalena Grabowska. - Bydgoszcz : Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2007.

Stereotypy w obszarze społecznym i politycznym : praca zbiorowa / pod red. Beaty Pająk-Patkowskiej. - Poznań : Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, 2011.

Narody i stereotypy / pod red. Teresy Walas ; [tł. Teresa Bela et al.]. - Kraków : Międzynarodowe Centrum Kultury, 1995.

Hrynkiewicz J., Rola organizacji obywatelskich w polityce społecznej. [W:] J. Hrynkiewicz

(red.): Przeciw ubóstwu i bezrobociu: lokalne inicjatywy obywatelskie. ISP. Warszawa 2002.

Rymsza M., Szanse i zagrożenia inicjatyw obywatelskich w świetle przygotowywanych

prawnych regulacji działalności pożytku publicznego [W:] J. Hrynkiewicz (red.): Przeciw

ubóstwu i bezrobociu: lokalne inicjatywy obywatelskie. ISP. Warszawa 2002.

Dąbrowska J., Gumkowska M., Kondycja sektora organizacji pozarządowych w Polsce

w 2002 roku.

Rymsza M., W stronę aktywnej polityki społecznej. ISP. Warszawa 2003.

1.Rodzina, jako podstawowy składnik środowiska wychowawczego: definicja, typy, funkcje, przemiany socjodemograficzne, kulturowe i ekonomiczne, niewydolności wychowawcze rodziny (bieda, eurosieroctwo, samotne macierzyństwo/ojcostwo, przemoc wobec kobiet, dzieci i seniorów). System wspomagania rodziny.

2. Środowisko lokalne: struktura, funkcje, przemiany. Rola organizacji pozarządowych. Placówki wspierające rozwój dzieci i rodziny, seniorów.

3. Szkoła, jako środowisko wychowawcze. Kulturotwórcza rola szkoły. Formy współpracy szkoły z rodziną i środowiskiem lokalnym. Negatywizm szkolny.

4. Równość płci: stereotypy i ich wpływ (Utrwalone stereotypy i możliwości ich burzenia, Wychowanie i edukacja, jako środki nowej socjalizacji oraz dekonstrukcji stereotypów płci)

5.Pedagogika społeczna wobec kryzysu świata, wartości, więzi i instytucji. Zagrożenia społeczne.

6.Podstawowe pojęcia pedagogiki społecznej (wychowanie, wzory i wzorce, diagnoza społeczna, siły ludzkie / siły społeczne, opieka społeczna, profilaktyka, kompensacja, otoczenie, środowisko życia, środowisko wychowawcze, wsparcie społeczne). Środowisko wychowawcze- przeszłość i teraźniejszość. Siły społeczne, ich istota oraz rola w aktywizowaniu środowiska. Badanie środowisk wychowawczych.

7.Dzieci i młodzież jako przedmiot zainteresowań pedagogiki społecznej (zaniedbywanie dzieci jako forma przemocy, ubóstwo dzieci i młodzieży, eurosieroctwo, nowe formy tożsamości młodzieży). Grupy rówieśnicze i ich oddziaływanie wychowawcze.

Wybrane dziedziny aktywności człowieka: kultura, czas wolny, rekreacja, aktywność społeczna i obywatelska, organizacje pozarządowe, wolontariat.

8.Stereotypy i ich rola w płynnej rzeczywistości.

9. Film „Wrony”, „Pora umierać”

10.Etiologia demoralizacji a profilaktyka i kompensacja zjawiska. Odpowiedzialność społeczna.

11.Rola książki i telewizji w procesie wychowania.

12. Edukacja estetyczna. Wychowanie moralne przez sztukę.

13. Wychowanie w warunkach wielokulturowości.

14. Jakość życia Polaków – uwarunkowania, możliwości.

15. Promocja zdrowia.

16. Media elektroniczne w procesie wychowania.

Stosowane metody dydaktyczne:

- asymilacji wiedzy: dyskusja, praca z książką;

- samodzielnego dochodzenia do wiedzy: giełda pomysłów, gry dydaktyczne;

- waloryzacyjne: impresyjne;

- praktyczne: formy teatralne, plastyczne

Praca pisemna:

Oceniana będzie dokonana przez studenta analiza występowania wybranego problemu społecznego oraz rozwiązań stosowanych w ramach jego przeciwdziałania na poziomie lokalnym lub państwowym. Szczególną uwagę przy ocenie będzie się zwracać na: posługiwanie się naukową terminologią, dokonywanie zestawień i porównań (np. wyników badań, definicji), syntezowanie wiadomości, właściwy dobór literatury, umiejętne wplatanie cytatów oraz na całkowitą poprawność merytoryczną. Praca powinna liczyć 3 do 5 stron (+ bibliografia) maszynopisu, czcionka 12, interlinia 1,5.

Oceniana będzie zawartość merytoryczna przygotowanej pracy prezentująca wybrane zagadnienia z pedagogiki społecznej . Praca powinna zawierać następujące elementy: podstawę teoretyczną danego zagadnienia w oparciu o literaturę przedmiotu, wyniki badań opinię własną oraz wykaz źródeł bibliograficznych. Dodatkowym walorem będzie estetyka pracy.

Na ostatnich zajęciach ćwiczeniowych nastąpi prezentacja przez grupy swoich wyników pracy – pracy pisemnej – najistotniejszych kwestii. Prezentacja przygotowanych tematów na każdych zajęciach.

Prezentacja prac/projektów.

Test na każdych zajęciach.

Test składa się z 10 pytań obejmujących zagadnienia poruszane podczas zajęć.

Student zalicza test po uzyskaniu 51 % na ocenę dostateczną. Skala ocen ustalana jest indywidualnie dla poszczególnej grupy ćwiczeniowej.

Konkretną formę ustala na pierwszych zajęciach prowadzący.

Na ocenę końcową składają się: ocena za pracę zaliczeniową, ocena z testu.

Studenci oddają gotowe prace w umówionym terminie, prezentacja na ostatnich zajęciach. Nieoddanie pracy jest równoznaczne z uzyskaniem oceny niedostatecznej.

Kolokwium

Ocena z aktywności w dyskusji:

Oceniana będzie częstotliwość wypowiadania się na zajęciach oraz jakość wniesionej do dyskusji wiedzy. Zaznaczenie aktywności studenta następuje na liście obecności za pomocą plusów.

Wykorzystanie własnych materiałów źródłowych uwzględniających obszary kultury i sztuki

Na ostatnich zajęciach ćwiczeniowych prowadzący podsumowuje uzyskane przez każdego studenta plusy.

Na ostatnich zajęciach następuje sumowanie uzyskanych przez studenta plusów. Na podstawie oceny z aktywności oraz oceny z pozostałych form weryfikacji (prezentacja wybranego zagadnienia), kolokwium/test; prowadzący wystawia ocenę końcową.

Ocena z aktywności jest ustalana indywidualnie dla danej grupy ćwiczeniowej w myśl zasady: osoba z największą liczbą plusów otrzymuje ocenę bardzo dobrą.

Na ocenę końcową składają się: ocena za aktywność (ilość plusów), ocena za pracę zaliczeniową, oraz z kolokwium/test końcowy lub na każdych zajęciach(forma określona w wybranych grupach).

Ocena zaznaczana jest na liście obecności dla danej grupy 3-5 osobowej prezentującej wybrane zagadnienie w danym dniu.

-