Fakultet 2. Psychologia aktywności ekonomicznej [06-PS-SM-102.01] semestr zimowy 2016/2017
Wykład, grupa nr 1

LITERATURA PODSTAWOWA:

1. Falkowski, A., Tyszka, T. (2009). Psychologia zachowań konsumenckich (wyd. II). Gdańsk: GWP.

2. Tyszka, T. (red.) (2004). Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

3. Zaleśkiewicz, T. (2012). Psychologia ekonomiczna. Warszawa: PWN

4. Górnik-Durose, M. (2009). Żyć godnie i/czy dostatnio. Dobrobyt materialny a godność i podmiotowość człowieka. Czasopismo Psychologiczne, (15), 1, 57-66.

5. Górnik-Durose, M. (2010). Kupowanie rzeczy, kupowanie doświadczeń – nowe tendencje w zachowaniach konsumentów. W: M. Goszczyńska, M. Górnik-Durose, M. (red.) Psychologiczne uwarunkowania zachowań ekonomicznych. Przedsiębiorczość – Pieniądze – Konsumpcja (ss. 209-234).. Warszawa: Difin.

6. Górnik-Durose, M., Mróz, B., Zawadzka, A.M. (2012). Zakończenie. Współczesna oferta supermarketu szczęścia – nowe zjawiska w zachowaniach konsumenckich. Trójgłos interdyscyplinarny. W: M. Górnik-Durose, A.M. Zawadzka (red.) (2012). W supermarkecie szczęścia. O różnorodności zachowań konsumenckich w kontekście jakości życia (321-342). Warszawa: Difin.

7. Mróz, B. (2010). Dyskretny urok konsumpcjonizmu. Szkic do portretu konsumenta XXI wieku. W: A.M. Zawadzka, M. Górnik-Durose, M. (2010). Życie w konsumpcji, konsumpcja w życiu – psychologiczne ścieżki współzależności (ss. 15-33). Gdańsk: GWP.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Barber, B., R. (2008). Skonsumowani. Jak rynek psuje dzieci, infantylizuje dorosłych i połyka obywateli. Warszawa: Muza

2. Bauman, Z. (2009). Konsumowanie życia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

3. Frank, R. (2009). Dlaczego piloci kamikadze zakładali hełmy, czyli ekonomia bez tajemnic. Kraków: Wydawnictwo Literackie

Goldstein, D.G., Gigerenzer, G. (2002). Models of Ecological Rationality. The Recognition Heuristic. Psychological Review, 109, 75-90.

4. Goszczyńska, M. Górnik-Durose, M. (red.) (2010).Psychologiczne uwarunkowania zachowań ekonomicznych. Przedsiębiorczość – Pieniądze – Konsumpcja (ss. 257-273). Warszawa: Difin.

5. Górniak, J. (2000). My i nasze pieniądze. Kraków: AUREUS (rozdz. „Pieniądz jako zjawisko społeczne”, s. 17-50)

6. Górnik-Durose, M., Zawadzka, A.M. (Red.) (2012). W supermarkecie szczęścia. O różnorodności zachowań konsumenckich w kontekście jakości życia. Warszawa: Difin.

7. Kasser, T. (2007). Dobre życie czy życie dobrami? Psychologia pozytywna i poczucie dobrostanu w kulturze konsumpcji. W: P.A. Linley, S. Joseph (red.) Psychologia pozytywna w praktyce (ss. 42-58). Warszawa: PWN.

8. Lea, S.E.G., Webley, P. (2006). Money as a tool, money as a drug. The biological psychology in strong incentive. Behavioral and Brain Sciences, 29, 161-209.

9. Lewis, A. (ed.) (2008). The Cambridge Handbook of Psychology and Economic Behaviour. Cambridge: Cambridge University Press.

10. Niesiobędzka, M. (2013). Dlaczego nie płacimy podatków? Psychologiczna analiza uchylania się od opodatkowania. Warszawa: SCHOLAR

11. Sokołowska, J. (2005).Racjonalność decyzji. Warszawa: PWE.

12. Zawadzka, A.M., Górnik-Durose, M. (red.) (2010). Życie w konsumpcji, konsumpcja w życiu – psychologiczne ścieżki współzależności. Gdańsk: GWP.

13. Zawadzka, A.M., Niesiobędzka, M., Godlewska-Werner, D. (red.) (2015). Kultura konsumpcji – wartości, cele , dobrostan. Psychologiczne aspekty zjawiska. Warszawa: Liberi Libri.

14. Zhou, X., Vohs, K.D., Baumeister, R.F. (2009). The Symbolic Power of Money. Psychological Science, 20, 700-706.

Wykłady w cyklu tygodniowym w wymiarze 2 godzin dydaktycznych, obejmujące następujące zagadnienia:

1. Przedmiot zainteresowania, podstawowe pojęcia i koncepcje psychologii ekonomicznej

2. Racjonalność człowieka ekonomicznego z punktu widzenia ekonomii i psychologii

3. Relacje człowieka ze światem rzeczy materialnych

4. Funkcjonalność zasobów materialnych, problem materializmu

5. Pieniądze jako zasoby szczególne w relacjach ekonomicznych i interpersonalnych

6. Dysponowanie pieniędzmi – pomnażanie i oszczędzanie

7. Dysponowanie pieniędzmi – płacenie podatków

8. Podejmowanie decyzji konsumenckich. Zakupy planowane i impulsywne

9. Psychologiczne mechanizmy podejmowania decyzji konsumenckich

10. Indywidualne wyznaczniki zachowań konsumenckich

11. Społeczne i kulturowe wyznaczniki zachowań konsumenckich

12. Realizacja wartości w rynkowej rzeczywistości i merkantylizacji życia codziennego

13. Godność i szczęście w konsumpcyjnym świecie

14. Zastosowanie wiedzy z zakresu psychologii ekonomicznej w praktyce psychologicznej, psychopatologia w zachowaniach ekonomicznych.

Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja

Studenci mają wykazać się znajomością pojęć, teorii i koncepcji oraz wyników najważniejszych badań z obszaru psychologii ekonomicznej, orientacją w literaturze przedmiotu oraz umiejętnością wykorzystywania wiedzy teoretycznej do analizy zjawisk i zachowań ekonomicznych, mają dowieść, że potrafią dostrzegać problemy i jasno je formułować, stawiać tezy i odpowiednio argumentować na ich rzecz oraz formułować klarowne konkluzje.

Końcowy rezultat egzaminu stanowi suma punktów uzyskanych przez studenta/studentkę za odpowiedzi na pytania, udzielone w trakcie egzaminu pisemnego, składającego się z trzech części:

a) części testowej dotyczącej rozumienia pojęć oraz znajomości podstawowych teorii i koncepcji z obszaru psychologii ekonomicznej,

b) części zawierającej pytanie problemowe; odpowiedź na nie wymaga krytycznego myślenia, analizy i syntezy wiedzy uzyskanej w trakcie zajęć,

c) części zawierającej opis zjawiska o charakterze ekonomicznym, zaobserwowanego w życiu codziennym; zadaniem studentów będzie psychologiczna analiza tego zjawiska w świetle wiedzy z zakresu psychologii ekonomicznej oraz zaproponowanie rozwiązań dostrzeżonych problemów z zachowaniem dbałości o standardy etyczne.

Za odpowiedzi w części testowej studenci mogą uzyskać do 5 punktów.

Za odpowiedź na pytanie problemowe studenci mogą uzyskać do 10 punktów.

Za odpowiedź w części wymagającej analizy zjawiska z życia codziennego studenci mogą uzyskać do 10 punktów

Punkty z poszczególnych kategorii sumują się, dając wynik ogólny, jednakże student/studentka musi uzyskać co najmniej 3 punkty w każdej kategorii, aby jego/jej wyniki podlegały zsumowaniu. Jeśli w którejś z części nie uzyska wymaganych 3 punktów otrzyma ocenę niedostateczną (2,0).

Przeliczenie punktów na oceny dokonuje się według następującej skali:

- od 9 do 12 punktów – ocena niedostateczna (2,0)

- od 13 do 15 punktów – ocena dostateczna (3,0)

- od 16 do 17 punktów – ocena dostateczna plus (3,5)

- od 18 do 20 punktów – ocena dobra (4,0)

- od 21 do 22 punktów – ocena dobra plus (4,5)

- od 23 do 25 punktów – ocena bardzo dobra (5,0)

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń. Egzamin ma formę pisemną. Studenci mają 60 minut na odpowiedzi na pytania testowe i pytania otwarte.