Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej 12-PE-S1-4WPO
semestr zimowy 2017/2018
Ćwiczenia,
grupa nr 1
 plan zajęć przedmiotu zaznaczono (na zielono) terminy aktualnie wyświetlanej grupy |
| |||||
| Przedmiot | Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej 12-PE-S1-4WPO | |||
| Zajęcia |
semestr zimowy 2017/2018 (2017/2018Z)
(zakończony)
Ćwiczenia (C), grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
|||
 |
Termin i miejsce: | (brak danych) | ||
| Liczba osób w grupie: | 19 | |||
| Limit miejsc: | 20 | |||
| Prowadzący: | Anna Szafrańska | |||
| Literatura: |
Obowiązkowa 1. Hejnicka-Bezwińska T.: Pedagogika ogólna. Warszawa 2008. 2. Kubinowski D.: Jakościowe badania pedagogiczne. Filozofia. Metodyka. Ewaluacja. Lublin 2010. 3. Kunowski S.: Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa 1993. 4. Lewowicki T.: O tożsamości, kondycji i powinnościach pedagogiki. Warszawa-Radom 2007. 5. Śliwerski B. : Podstawowe prawidłowości pedagogiki. Podręcznik akademicki. Warszawa 2011. Uzupełniająca 1. Dudzikowa M.: Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawcy klasy. Gdańsk 2007. 2. Dudzikowa M., Czerepaniak-Walczak M. (red.): Wychowanie. T. 1-4. Gdańsk 2007-2008. 3. Gęsicki J.: Jak nie zwariować w szkole. Warszawa 1999 4. Janowski A.: Pedagogika praktyczna: zarys problematyki, zdrowy rozsądek, wyniki badań. Warszawa 2009. 5. Kwieciński: Między patosem a dekadencją. Studia i szkice socjopedagogiczne. Wrocław 2007. 6. Olbrycht K.: Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby. Katowice 2002. 7. Rubacha K. Metodologia badań nad edukacją. Warszawa 2008. 8. Schulz R. Wykłady z pedagogiki ogólnej. T. II. O integralną wizję człowieka i jego rozwoju. Toruń 2007. 9. Śliwerski B. (red.): Pedagogika. T. 1. Podstawy nauk o wychowaniu. Gdańsk 2006. 10. Witkowski L.: Wyzwania autorytetu w praktyce społecznej i kulturze symbolicznej (przechadzki krytyczne w poszukiwaniu dyskursu dla teorii). Kraków 2009. |
|||
| Zakres tematów: |
1. Zajęcia wprowadzające - teoretyczny i praktyczny wymiar pedagogiki. Role zawodowe i społeczne - czyli pedagog w pracy zawodowej i środowisku lokalnym. 2. Tożsamość pedagogiki i jej naukowy status - Dylematy w pedagogice – miejsce pedagogiki w systemie innych nauk, sposoby uprawianie pedagogiki - Współczesne sposoby kreowanie pedagogiki w Polsce 3. Język pedagogiki i podstawowe kategorie pedagogiczne - Historyczna zmienność podstawowych pojęć (pedagog – pedagogika – pedagogia; kształcenie – wychowanie – edukacja; socjalizacja – inkulturacja) - Język pedagogiki i jego związek z językiem potocznym i językami innych dyscyplin naukowych 4. Edukacja aksjologiczna – pedagogiczne implikacje koncepcji wychowania do wyboru wartości. - Podstawowe kategorie aksjologiczne w wychowaniu i w pedagogice. - Program (programy) edukacji aksjologicznej – istota i założenia. - Strategie wychowania do wyboru wartości. 5. Wychowanie wśród innych procesów kształtowania człowieka (socjalizacja – inkulturacja – edukacja). 6. Transmisja kulturowa – edukacja w społecznej świadomości. - Przekaz kulturowy w społecznościach ludzkich. - Człowiek – kultura – przemiany. - Reprodukcja systemu społecznego na system oświatowy. 7. Twórczość oraz miejsce i rola autoedukacji (samokształtowania) w procesie wychowania 8. Podstawowe instytucje i środowiska edukacyjne (rodzina, grupy rówieśnicze, szkoła) 9. Teoria i praktyka pedagogiczna. Stereotypy myślenia o związkach teorii z praktyką 10. Uczestnicy procesu edukacyjnego – analiza relacji i sposobów komunikowania 11. Patologie edukacyjne 12-13. Wybrane szkoły eksperymentalne w Polsce i na świecie – tradycje i przemiany - Od szkoły eksperymentalnej Deweya do współczesnych szkół alternatywnych – założenia teoretyczne i praktyczne rozwiązania (do wyboru dla studentów) Szkoła eksperymentalna Deweya, szkoła Sumerhill A. S. Neilla, szkoła C. Freineta, plan daltoński, politechniczna szkoła pracy Błońskiego, koncepcja M. Montessori, koncepcja J. Korczaka, szkoły waldorfskie i inne 14. Antypedagogika – założenia, podstawowe tezy. |
|||
| Metody dydaktyczne: |
Jak w opisie modułu |
|||
| Metody i kryteria oceniania: |
Średnia arytmetyczna ocen z wymaganych w module sposobów weryfikacji efektów kształcenia (w skali 2.0 – 5.0) -przy założeniu, że wszystkie sposoby weryfikacji efektów kształcenia zostały zaliczone pozytywnie (tzn. co najmniej na ocenę dostateczną) Ocena wystawiana jest na podstawie: - Aktywności na zajęciach – udział w dyskusji, sposób argumentacji, zaangażowanie. - Przygotowania do zajęć – przeczytane teksty (minimum jeden z podanej listy lub inny sugerowany lub do wyboru – w zależności od tematu zajęć) – na zajęciach nie korzystamy z tzw. kserówek; dyskusja w nawiązaniu do tekstów. - Praca zaliczeniowa. - Kolokwium |
|||
| Uwagi: |
dr hab. A. Szafrańska |
|||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.