Propedeutyka psychologii klinicznej [06-PS-SM-030] semestr letni 2019/2020
Ćwiczenia, grupa nr 2

Podstawowa:

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2017). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Dodatkowa:

a) Załuska, M., Żurko, R., Kuroń, M., Jakiel, G., Dudel, A. (2011). Fuga dysocjacyjna u pacjentki oddziału położniczego – studium przypadku. Psychiatria Polska, 45(4), 599-609.

b) Trzebińska, E., Filipiak, M. (2017). Rola doświadczenia klinicznego w diagnozie zdrowia psychicznego. Roczniki Psychologiczne, 18(1), 61-78.

c) Fornal-Pawłowska, M., Szelenberger, W. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna w leczeniu bezsenności przewlekłej. Psychiatria Polska, 47(2), 269-279.

d) Suwalska, A., Abramowicz, M., Rybakowski J. (2012). Długoterminowa ocena nastroju w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Psychiatria Polska, 46(5), 771-780.

e) Sęk, H., Brzezińska, A. I. (2011). Cele zdrowotne a rodzaje pomocy psychologicznej. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia akademicka. Podręcznik. Tom 2 (s. 746-756). Gdańsk: GWP.

f) Ciepliński, K. (2018). Wskazania, zasady i możliwości korzystania z pomocy psychoterapeutycznej. Roczniki Nauk o Rodzinie, 2, 95-108.

g) Czarnecka-Iwańczuk, M., Bukowska, A., Konofalska, N., Łuczak—Wawrzyniak, J. (2010). Zakres i charakter pomocy psychologicznej udzielanej pacjentkom Ginekologiczno-Położniczego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. W: M. Cybulski, W. Strzelecki (red.), Psychologia w naukach medycznych (s. 97-104). Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

h) Marczyńska-Wdówik, A. M. (2009). Praca psychologa w Klinice Ostrych Zatruć. Psychiatria Polska, 43(3), 323-328.

i) Holas, P., Żołnierczyk-Zreda, D. (2018). Terapia poznawcza oparta na uważności w leczeniu i zapobieganiu depresji. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 18(1), 49-55.

j) Chodkiewicz, J., Miniszewska, J., Strzelczyk, D., Gąsior, K. (2017). Polska adaptacja Skali Bólu Psychicznego Ronalda Holdena i współpracowników. Psychiatria Polska, 51(2), 369-381.

k) Antosik-Wójcińska, A., Chojnacka, M., Święcicki, Ł. (2017). Objawy psychotyczne jako powikłanie przebiegu leczenia elektrowstrząsowego –opis przypadku. Psychiatria Polska, 51(1), 23-27.

l) Kiejna, A., Piotrowski, P., Adamowski, T., Moskalewicz, J., Wciórka, J., Stokwiszewski, J., Rabczenko, D., Kessler, R. C. (2015). Rozpowszechnienie wybranych zaburzeń psychicznych w populacji dorosłych Polaków z odniesieniem do płci i struktury wieku–badanie EZOP Polska. Psychiatria Polska, 49(1), 15-27.

ł) Szymańska, A., Grzesiuk, L., Suszek, H., Dobrenko, K., Rutkowska, M., Krawczyk, K. (2018). Badania polskich psychoterapeutów–z jakimi pacjentami pracują i jakie stosują metody psychoterapii. Psychiatria Polska, 52(4), 731-751.

m) Sobczak, M., Kasprzak, J. D., Drygas, W. (2011). Psychokardiologia – wprowadzenie do nowej dziedziny naukowej. Kardiologia Polska, 69(8), 838-843.

n) Mokrzyńska, K., Dolińska-Zygmunt, G. (2013). Rola psychologa na oddziale geriatrycznym. Psychogeriatria Polska, 10(4), 137-144.

o) McWilliams, N. (2011). Psychoterapia psychodynamiczna (s. 306-354). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Materiały video (prezentacje z platformy TED):

a) Twoje słowa a przyszły stan zdrowia psychicznego.

b) Ku nowemu postrzeganiu chorób psychicznych.

c) Jak trauma z dzieciństwa wpływa na zdrowie w ciągu całego życia.

d) Jak porozumiewać się z przyjaciółmi z depresją.

e) Nowy sposób diagnozowania autyzmu.

f) Między muzyką a medycyną.

g) O terapii elektrowstrząsowej.

Nagrania akcji "Normalna sprawa".

1. Przedmiot psychologii klinicznej.

2. Modele kliniczne: czynniki ryzyka i zasoby odpornościowe.

3. Diagnoza kliniczna: rozmowa z pacjentem.

4. Projekt indywidualny; konsultacje.

5. Zaburzenia psychiczne.

6. Badania kliniczne: narzędzia badawcze.

7. Oddziaływania kliniczne: typy.

8. Psychoterapia: modele i zastosowanie.

9. Projekt grupowy: konsultacje.

10. Zajęcia warsztatowe.

11. Zajęcia warsztatowe.

12. Badania kliniczne: projekty badawcze.

13. Psycholog kliniczny: specyfika pracy.

14. Kolokwium.

Dyskusja na temat obszarów i zastosowania psychologii klinicznej. Prezentacja studiów przypadku – omawianie ich specyfiki, wyjaśnianie przyczyn, ustalanie metod analizy i możliwych interwencji klinicznych. Ćwiczenia warsztatowe dotyczące umiejętności praktycznych psychologa klinicznego. Analiza nagrań audiowizualnych.

Ocena na koniec stanowi średnią ważoną z trzech elementów: projektu indywidualnego, grupowego oraz kolokwium. Waga ocen wynosi: 0,50 dla kolokwium, 0,30 dla projektu grupowego i 0,20 dla projektu indywidualnego.

Skala dla oceny końcowej:

3,00 do 3,25 - dostateczny

3,26 do 3,75 - dostateczny plus

3,76 do 4,25 - dobry

4,26 do 4,60 - dobry plus

4,61 do 5,00 - bardzo dobry

Projekt indywidualny

Celem projektu jest przeprowadzenia rozmowy psychologicznej zgodnie z określonymi wytycznymi oraz przygotowanie raportu z jej przebiegu zgodnie ze wzorem udostępnianym przez prowadzącego. Raport zamieszczany jest w formie dokumentu pdf na platformie Moodle w terminie wyznaczonym przez prowadzącego i oceniany punktowo. Projekty przesłane po terminie nie będą oceniane. W przypadku przedstawienia pracy będącej plagiatem zgodnie z Regulaminem Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (§23, pkt 6) student otrzymuje ocenę niedostateczną.

Skala ocen dla projektu indywidualnego:

11 – 12 punktów: 3.0

13 – 14 punktów: 3.5

15 – 16 punktów: 4.0

17 – 18 punktów: 4.5

19 – 20 punktów: 5.0

Projekt grupowy

Celem projektu jest przygotowanie w kilkuosobowych grupach analizy przypadku na podstawie danych udostępnionych przez prowadzącego. Analiza przygotowana jest w formie opisu zgodnie z udostępnionym wzorem i zamieszczana w formie dokumentu pdf na platformie Moodle w terminie wyznaczonym przez prowadzącego. Opis oceniany jest punktowo. Projekty przesłane po terminie nie będą oceniane. W przypadku przedstawienia pracy będącej plagiatem zgodnie z Regulaminem Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (§23, pkt 6) student otrzymuje ocenę niedostateczną.

Skala ocen dla projektu grupowego:

16 – 18 punktów: 3.0

19 – 21 punktów: 3.5

22 – 24 punktów: 4.0

25 – 27 punktów: 4.5

28 – 31 punktów: 5.0

Kolokwium

Kolokwium w formie ustnej odbędzie się w trakcie ostatniego tygodnia zajęć w semestrze. Zaliczenie kolokwium stanowi warunek zaliczenia ćwiczeń. Nieobecność na kolokwium skutkuje oceną niedostateczną, poza sytuacjami, w których przedłożone zostanie zwolnienie lekarskie. W przypadku niezaliczenia kolokwium w pierwszym terminie studentowi przysługuje dodatkowy termin zaliczenia przed egzaminem poprawkowym, w terminie wyznaczonym przez prowadzącego.

Skala ocen dla kolokwium:

0 – 59%: 2.0

60 - 67%: 3.0

68 – 75%: 3.5

76 - 83%: 4.0

84 – 91%: 4.5

92 – 100%: 5.0

Obecność

Warunkiem uzyskania zaliczenia z przedmiotu jest obecność, na co najmniej 50% zajęć (IOS – 40%). Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności. Nadliczbowe nieobecności należy odrobić na konsultacjach. W przypadku nieodrobienia przez studenta nieobecności przekraczających dopuszczony limit, każda nieodrobiona nieobecność ponad limit będzie skutkować obniżeniem oceny końcowej z ćwiczeń o pół stopnia.