Antropologia filozoficzna [W1-KO-N1-AF] semestr letni 2022/2023
Wykład, grupa nr 1

HAEFFNER, G. 2006. Wprowadzenie do antropologii filozoficznej. Tłum. W. Szymona OP. Kraków 2006, WAM, s. 15–47.

DOGIEL, G. 1992. Antropologia filozoficzna. Kraków 1992, s. 7–17.

VALVERDE, C. 1998. Antropologia filozoficzna. Poznań 1998, s. 11–24.

KOWALCZYK, S. 1990. Człowiek w myśli współczesnej. Warszawa 1990 [wybrane koncepcje]

GADACZ, T. 2009. Historia filozofii XX wieku. Nurty. T. 1. Kraków 2009, Wstęp, s. 24-54.

GADACZ, T. 2009. Historia filozofii XX wieku. Nurty. T. 2. Kraków 2009, s. 420-435, 436-450, 459-483; 552-599;

WAHL, J. 2004. Krótka historia egzystencjalizmu. Wrocław 2004.

BURGOS, J.M. 2010. Personalizm. Warszawa 2010.

KOWALCZYK, S. 2010. Nurty personalizmu. Od Augustyna do Wojtyły. Lublin 2010, KUL;

SKOCZYŃSKI, J. WOLEŃSKI, J. 2010. Historia filozofii polskiej. Kraków 2010, WAM, s. 463-484; 525-544;

ELLIOT, A. 2007. Koncepcje „Ja”, Warszawa 2007.

1. Charakterystyka antropologii filozoficznej jako subdyscypliny filozofii – przedmiot i metody, zakres i sposób ujęcia problematyki bytu ludzkiego. Antropologia implicite i expliciete. Rys historyczny rozwoju zagadnień filozoficzno-antropologicznych w tradycji filozoficznej i w kulturze zachodnioeuropejskiej. Status antropologii filozoficznej w filozofii współczesnej. Antropologia filozoficzna wśród współczesnych nauk o człowieku – antropologia fizyczna (biologiczna), kulturowa, religijna, teologiczna i in. Charakterystyka głównych nurtów antropologii filozoficznej XX wieku (I i II połowy XX wieku). Nurty współczesnej antropologii filozoficznej, ich charakterystyka, założenia programowe, główni przedstawiciele (fenomenologia, filozofia egzystencji, hermeneutyka, filozofia życia, marksizm, neotomizm i personalizm, strukturalizm, filozofia dialogu, psychoanaliza i neopsychoanaliza , filozofia ekologii, postmodernizm).

2. Antropologia filozoficzna implicite

- Koncepcje człowieka w starożytności: pitagorejska koncepcja człowieka; przełom humanistyczny i koncepcja człowieka sofistów i Sokratesa; Platońska koncepcja człowieka; koncepcja człowieka Arystotelesa; koncepcja człowieka okresu hellenistycznego: stoicy, epikurejczycy, sceptycy

- Chrześcijańska koncepcja człowieka św. Augustyna i św. Tomasza

- Kartezjańska koncepcja człowieka

- J. Locke’a i D. Hume’a koncepcja człowieka

- Kantowska koncepcja człowieka

- Woluntarystyczna koncepcja człowieka A. Schopenhauera i F. Nietzschego.

Metoda podająca z elementami dyskusji z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

Wszystkie, przedstawione efekty kształcenia modułu: Antropologia filozoficzna planuje się osiągnąć za pomocą wykładowej oraz ćwiczeniowej formy kształcenia.

1. Student potrafi przedstawić w trakcie egzaminu pisemnego główne koncepcje współczesnej myśli filozoficzno-antropologicznej

2. Posiada biegłą orientację w zakresie tych koncepcji, zna terminologię filozoficzną, zna główne nurty i stanowiska

3. Zna kontekst historyczny koncepcji i kulturowe aplikacje, posiada wiedzę w zakresie filozoficznych źródeł koncepcji, etapów jej rozwoju oraz zastosowań praktycznych teorii w sferze życia społecznego

4. Posiada pogłębioną wiedzę w zakresie filozofii człowieka i rozumie jej powiązania z innymi dyscyplinami antropologicznymi

5. Posiada usystematyzowaną wiedzę o biologicznych, kulturowych i społecznych uwarunkowaniach teorii człowieka, rozumie zależności pomiędzy nimi, zna metody analizy teorii człowieka

6. Student potrafi w sposób samodzielny odpowiedzieć na pytania dotyczące zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie

7. Student zna klasyczne źródła współczesnej kultury i nauki; wskazuje na fundamentalne dla nich wartości i cele, odnosi je także do szerokiego kontekstu kulturowego; student używając specjalistycznej, filozoficznej terminologii, nazywa i wyjaśnia kluczowe symbole i sensy stanowiące istotne punkty odniesienia współczesnej antroposfery

Bardzo dobry (5,0)

1) kompletna znajomość treści omawianych na zajęciach

2) pełna znajomość treści źródłowych

3) pełna znajomość treści wybranych pozycji z literatury uzupełniającej

Dobry plus (4,5)

1) znajomość treści omawianych na zajęciach

2) znajomość treści źródłowych

3) znajomość treści wybranych pozycji z literatury uzupełniającej

Dobry (4,0)

1) znajomość treści omawianych na zajęciach

2) znajomość treści źródłowych

Dostateczny plus (3,5)

1) znajomość ¾ treści omawianych na zajęciach

2) znajomość wybranych treści źródłowych

Dostateczny (3,0)

1) znajomość 2/3 treści omawianych na zajęciach

2) znajomość ½ wybranych treści źródłowych

6 sem. kognitywistyki /studia niestacjonarne I stopnia/