Literatura: |
B. Nadolski, Liturgika, t. 1: Liturgika fundamentalna, Poznań 1989; T. Sinka, Zarys liturgiki, Kraków 1994; A.J. Znak, Fundamentalne rzeczywistości liturgii, Oleśnica 1992; M. Kunzler, Liturgia Kościoła, Poznań 1999; Fundamentalne rzeczywistości liturgii ("Mysterium Christi" 1), red. W Świerzawski, Zawichost-Kraków-Sandomierz 2012; B. Nadolski, Wprowadzenie do liturgii, Kraków 2004, s. 11-26; 110-126; 145-201; 307-355; S. Czerwik, Słudzy Chrystusa - szafarze Bożych misteriów, Kielce 2004 (strony: od 41 do 62); S. Czerwik, Teologia liturgii w ujęciu konstytucji "Sacrosanctum Concilium" i w całokształcie dzieła Soboru Watykańskiego II, "Ruch Biblijny i Liturgiczny" 41,2 (1988), s. 155-168; S. Czerwik, Teologia liturgii, "Ateneum Kapłańskie" 66,1 (1974), s. 92-104; M. Pisarzak, Nazwy liturgii na Zachodzie, "Liturgia Sacra" 8,1 (2002), s. 43-57; S. Czerwik, Liturgia w formacji kapłanów według nauki Soboru Watykańskiego II, "Roczniki Teologiczne" 50,8 (2003), s. 91-115; S. Czerwik, Medytacja nad encykliką "Mediator Dei" w 50 lat po jej ogłoszeniu (20 XI 1947), w: Liturgia Domus Christiana, red. A. Durak, Warszawa 1998, s. 324-351; S. Koperek, Aktualne postulaty encykliki "Mediator Dei", w: Liturgia Domus Christiana, red. A. Durak, Warszawa 1998, s. 352-372; B. Migut, Teologia i liturgia. Teologiczna nauka o liturgii w niemieckim obszarze językowym. Geneza i założenia teoretyczne, w: "Teologiczne Studia Siedleckie" 12 (2015), s. 253-266; K. Filipowicz, Liturgia jako zbawczy dialog i święta wymiana, "Warszawskie Studia Teologiczne" 24,1 (2011), s. 133-142; P. Gabara, Liturgia jako proces komunikowania, w: http://www.kkbids.episkopat.pl/uploaded/a58/Anamnesis58-4b%20str.65-68.pdf
|
Metody i kryteria oceniania: |
Sposobem na zweryfikowanie osiągniętych efektów kształcenia, w postaci wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, będzie - ustalony na pierwszym spotkaniu ze studentami - test, wyposażony w pytania odnoszące się do przedłożonych w semestrze zimowym 2016/2017 treści, jak też pisemny esej z przestudiowanej przez siebie lektury (wybranej z wykazu zaproponowanego przez wykładowcę lub obranej przez siebie i pasującej tematycznie do studiowanej materii).
|