Wybrane metody diagnozy psychologicznej [06-PS-SM-025]
semestr zimowy 2015/2016
Laboratorium,
grupa nr 4
Przedmiot: | Wybrane metody diagnozy psychologicznej [06-PS-SM-025] |
Zajęcia: |
semestr zimowy 2015/2016 [2015/2016Z]
(zakończony)
Laboratorium [L], grupa nr 4 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 0 |
Limit miejsc: | (brak danych) |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Anita Gałuszka |
Strona domowa grupy: | http://www.ip.us.edu.pl |
Literatura: |
LITERATURA PODSTAWOWA: TEORIA I PRAKTYKA STOSOWANIA TESTÓW PSYCHOLOGICZNYCH Brzeziński J., Hornowska E. (2003). Podstawowe metody badawcze – teoria i praktyka testowania, W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 389-435 Heszen I. (2005). Iluzoryczność założeń kwestionariuszy samoopisowych. W: M. Fajowska- Stanik M., K. Drat-Ruszczak, M. Marszał-Wiśniewska (red). Pułapki metodologiczne w badaniach empirycznych. Warszawa: Wydawnictwo Academica SWPS. Messick, S. (2007). Trafność testu a etyka oceny (diagnozy). W: Brzeziński J. (red.) . Trafność i rzetelność testów psychologicznych. Wybór tekstów. Gdańsk: GWP SKALA INTELIGENCJI WECHSLERA Brzeziński J., Gaul M., Hornowska E., Jaworowska A., Machowski A., Zakrzewska M. (2007). Skala Inteligencji D. Wechslera dla dorosłych. Wersja zrewidowana – renormalizacja. WAIS-R(PL). Podręcznik. Warszawa, PTP. Hornowska E. (2004). Skale Inteligencji dla dorosłych D. Wechslera WAIS-R oraz WAIS-III. Warszawa Wyd. Naukowe SCHOLAR. NEO-PI-R Strelau J.(2000). Pięcioczynnikowy model osobowości. W: Psychologia. J.Strelau (red).t.2.,r.VII. Gdańsk: GWP.. Hornowska E. i in. (2003), Podstawowe metody badawcze, W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 469-490 (Kwestionariusze osobowości) Siuta J. (2006). Inwentarz Osobowości NEO-PI-R P. Costy i R. McCrae. Adaptacja polska. Podręcznik, Warszawa: PTP. STAI Wrześniewski K., Sosnowski T., Jaworowska A., Fecenec D. (2011): Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI. Polska adaptacja STAI. Podręcznik. Warszawa, PTP. GHQ Makowska Z., Merecz D. (2001). Polska adaptacja kwestionariuszy ogólnego stanu zdrowia Davida Goldberga: GHQ – 12 12 i GHQ – 28. W: Ocena zdrowia psychicznego na podstawie badań kwestionariuszami Davida Goldberga. Podręcznik dla użytkowników Kwestionariuszy GHQ – 12 i GHQ – 28. Łódź: Instytut Medycyny Pracy. DIAGNOZA ORGANICZNYCH USZKODZEŃ MÓZGU a. Charakterystyka zaburzeń pracy mózgu oraz deficytów organicznych. Patomechanizm powstawania zaburzeń ogólnomózgowych. Pąchalska M. (2007). Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu. Warszawa: PWN. str. 135-150, 261-265, 285-303, 311-333, 357-372. MMSE Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego Mini-Mental State Examination (MMSE). Podręcznik. Wersja wg M.F. Folstein, S.E, Folstein, P.R, Mc Hugh rekomendowana przez lnterdyscyplinarną Grupę Ekspertów Rozpoznawania Otępienia Sekcji Psychogeriatrii i Choroby Alzheimera PTP. Stańczak J. (2010). MMSE. Polska Normalizacja. Warszawa: PTP. TEST PAMIĘCI WZROKOWEJ BENTONA Benton Sivan A. (1996). Test Pamięci Wzrokowej Bentona. Podręcznik. Warszawa: PTP. Jaworowska A. (2007). Test Pamięci Wzrokowej Bentona. Polska normalizacja. Warszawa: PTP. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: TEORIA I PRAKTYKA STOSOWANIA TESTÓW PSYCHOLOGICZNYCH Standardy dla testów stosowanych w psychologii i pedagogice. Gdańsk. GWP, 2007. TESTY INTELIGENCJI Matczak A. (2000). Testy inteligencji i zdolności. W: W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 448-469. Rajska-Kulik I. (2006). Zastosowanie Skali Inteligencji Wechslera dla Dorosłych WAIS-R (PL) w klinicznej diagnozie zaburzeń depresyjnych i organicznych uszkodzeń mózgu, W: J. Stanik (red.) Wybrane metody diagnozy klinicznej i sądowej. Katowice: Wydawnictwo UŚ. NEO-PI-R Pervin L. A., John O. P. (2002). Osobowość. Teoria i badania. Kraków: Wydawnictwo UJ, s. 265-311 ZABURZENIA I USZKODZENIA ORGANICZNE Herzyk A. (2006). Kliniczna neuropsychologia a psychologia kliniczna, W: H. Sęk (red.): Psychologia kliniczna tom 2, Warszawa: PWN, s. 183-201. Walsh K. (2000): Neuropsychologia kliniczna. Warszawa: PWN. |
Zakres tematów: |
Zajęcia wprowadzające. Przedstawienie programu zajęć, obowiązującej literatury i warunków koniecznych do uzyskania zaliczenia. Ustalenie terminu kolokwium i terminu złożenia pracy zaliczeniowej. Teoria i praktyka stosowania testów psychologicznych. Skala Inteligencji D. Wechslera dla dorosłych. Podstawy teoretyczne i psychometryczne Skali. Sposób badania, ocena odpowiedzi, sposoby obliczania wyników, ich analiza i interpretacja. Charakterystyka pięcioczynnikowego modelu osobowości (PMO). Diagnoza struktury osobowości Inwentarzem NEO-PI-R. Technika przeprowadzenia badań. Obliczanie i interpretacja wyników oraz profilu. Pojęcie lęku w psychologii. Charakterystyka kwestionariusza STAI Spielbergera w polskiej adaptacji Sosnowskiego, Wrześniewskiego, Jaworowskiej i Fecenec. Ocena zdrowia psychicznego kwestionariuszami Goldberga (GHQ -12 i GHQ – 28). Kwestionariusze Goldberga w zastosowaniu klinicznym. Interpretacja wyników. Diagnoza organicznych uszkodzeń mózgu. a. Charakterystyka zaburzeń pracy mózgu oraz deficytów organicznych. Patomechanizm powstawania zaburzeń ogólnomózgowych. b. Mini Mental- założenia teoretyczne, technika przeprowadzania badań, ocena i interpretacja wyników. c. Test Pamięci Wzrokowej Bentona- podłoże teoretyczne, metody i techniki przeprowadzania badań, ocena i interpretacja testów. |
Metody dydaktyczne: |
Podstawowe metody dydaktyczne: -praca indywidualna (studiowanie literatury przedmiotu, wykonanie pracy zaliczeniowej/ przeprowadzenie badań w terenie i przygotowanie bazy danych z ich wynikami) -praca grupowa (dyskusja w grupie) -praca w małych grupach (drama, praca z narzędziami (testami) w zakresie poznania technik i metod ich przeprowadzania, analizowania wyników, ich interpretacji i opiniowania. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa ustalana będzie na podstawie ocen uzyskanych z kolokwium (waga: 0,6) oraz pracy zaliczeniowej (waga: 0,4), zgodnie z zasadą: 3,00 do 3,25 - dostateczny; 3,26 do 3,75 - dostateczny plus; 3,76 do 4,25 - dobry; 4,26 do 4,60 - dobry plus; 4,61do 5,00 - bardzo dobry Aby zaliczyć moduł na ocenę pozytywną zarówno kolokwium jak i praca zaliczeniowa muszą być zaliczone na ocenę pozytywną. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce "Informacje ogólne o przedmiocie." |
Uwagi: |
Niezaliczenie kolokwium na ocenę pozytywną lub niezłożenie pracy zaliczeniowej w wyznaczonym terminie skutkuje brakiem zaliczenia modułu. Studentowi, który nie zaliczył laboratorium w I terminie, przysługują dwa terminy poprawkowe, wyznaczane przez prowadzącego zajęcia. Uzyskana ocena niedostateczna w I terminie zaliczenia będzie uwzględniana przy obliczaniu końcowej oceny z modułu. Dopuszczalne są maksymalnie dwie nieobecności na zajęciach. W razie większej liczby nieobecności możliwe jest zrealizowanie zajęć w innej grupie laboratoryjnej (pod warunkiem zgody prowadzących). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.