Wybrane metody diagnozy psychologicznej [06-PS-SM-025] semestr zimowy 2015/2016
Laboratorium, grupa nr 4

LITERATURA PODSTAWOWA:

TEORIA I PRAKTYKA STOSOWANIA TESTÓW PSYCHOLOGICZNYCH

Brzeziński J., Hornowska E. (2003). Podstawowe metody badawcze – teoria i praktyka testowania, W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 389-435

Heszen I. (2005). Iluzoryczność założeń kwestionariuszy samoopisowych. W: M. Fajowska- Stanik M., K. Drat-Ruszczak, M. Marszał-Wiśniewska (red). Pułapki metodologiczne w badaniach empirycznych. Warszawa: Wydawnictwo Academica SWPS.

Messick, S. (2007). Trafność testu a etyka oceny (diagnozy). W: Brzeziński J. (red.) . Trafność i rzetelność testów psychologicznych. Wybór tekstów. Gdańsk: GWP

SKALA INTELIGENCJI WECHSLERA

Brzeziński J., Gaul M., Hornowska E., Jaworowska A., Machowski A., Zakrzewska M. (2007). Skala Inteligencji D. Wechslera dla dorosłych. Wersja zrewidowana – renormalizacja. WAIS-R(PL). Podręcznik. Warszawa, PTP.

Hornowska E. (2004). Skale Inteligencji dla dorosłych D. Wechslera WAIS-R oraz WAIS-III. Warszawa Wyd. Naukowe SCHOLAR.

NEO-PI-R

Strelau J.(2000). Pięcioczynnikowy model osobowości. W: Psychologia. J.Strelau (red).t.2.,r.VII. Gdańsk: GWP..

Hornowska E. i in. (2003), Podstawowe metody badawcze, W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 469-490 (Kwestionariusze osobowości)

Siuta J. (2006). Inwentarz Osobowości NEO-PI-R P. Costy i R. McCrae. Adaptacja polska. Podręcznik, Warszawa: PTP.

STAI

Wrześniewski K., Sosnowski T., Jaworowska A., Fecenec D. (2011): Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI. Polska adaptacja STAI. Podręcznik. Warszawa, PTP.

GHQ

Makowska Z., Merecz D. (2001). Polska adaptacja kwestionariuszy ogólnego stanu zdrowia Davida Goldberga: GHQ – 12 12 i GHQ – 28. W: Ocena zdrowia psychicznego na podstawie badań kwestionariuszami Davida Goldberga. Podręcznik dla użytkowników Kwestionariuszy GHQ – 12 i GHQ – 28. Łódź: Instytut Medycyny Pracy.

DIAGNOZA ORGANICZNYCH USZKODZEŃ MÓZGU

a. Charakterystyka zaburzeń pracy mózgu oraz deficytów organicznych. Patomechanizm powstawania zaburzeń ogólnomózgowych.

Pąchalska M. (2007). Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu. Warszawa: PWN. str. 135-150, 261-265, 285-303, 311-333, 357-372.

MMSE

Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego Mini-Mental State Examination (MMSE). Podręcznik. Wersja wg M.F. Folstein, S.E, Folstein, P.R, Mc Hugh rekomendowana przez lnterdyscyplinarną Grupę Ekspertów Rozpoznawania Otępienia Sekcji Psychogeriatrii i Choroby Alzheimera PTP.

Stańczak J. (2010). MMSE. Polska Normalizacja. Warszawa: PTP.

TEST PAMIĘCI WZROKOWEJ BENTONA

Benton Sivan A. (1996). Test Pamięci Wzrokowej Bentona. Podręcznik. Warszawa: PTP.

Jaworowska A. (2007). Test Pamięci Wzrokowej Bentona. Polska normalizacja. Warszawa: PTP.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

TEORIA I PRAKTYKA STOSOWANIA TESTÓW PSYCHOLOGICZNYCH

Standardy dla testów stosowanych w psychologii i pedagogice. Gdańsk. GWP, 2007.

TESTY INTELIGENCJI

Matczak A. (2000). Testy inteligencji i zdolności. W: W: J. Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1, Gdańsk: GWP, s. 448-469.

Rajska-Kulik I. (2006). Zastosowanie Skali Inteligencji Wechslera dla Dorosłych WAIS-R (PL) w klinicznej diagnozie zaburzeń depresyjnych i organicznych uszkodzeń mózgu, W: J. Stanik (red.) Wybrane metody diagnozy klinicznej i sądowej. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

NEO-PI-R

Pervin L. A., John O. P. (2002). Osobowość. Teoria i badania. Kraków: Wydawnictwo UJ, s. 265-311

ZABURZENIA I USZKODZENIA ORGANICZNE

Herzyk A. (2006). Kliniczna neuropsychologia a psychologia kliniczna, W: H. Sęk (red.): Psychologia kliniczna tom 2, Warszawa: PWN, s. 183-201.

Walsh K. (2000): Neuropsychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Zajęcia wprowadzające. Przedstawienie programu zajęć, obowiązującej literatury i warunków koniecznych do uzyskania zaliczenia. Ustalenie terminu kolokwium i terminu złożenia pracy zaliczeniowej.

Teoria i praktyka stosowania testów psychologicznych.

Skala Inteligencji D. Wechslera dla dorosłych.

Podstawy teoretyczne i psychometryczne Skali. Sposób badania, ocena odpowiedzi, sposoby obliczania wyników, ich analiza i interpretacja.

Charakterystyka pięcioczynnikowego modelu osobowości (PMO). Diagnoza struktury osobowości Inwentarzem NEO-PI-R. Technika przeprowadzenia badań. Obliczanie i interpretacja wyników oraz profilu.

Pojęcie lęku w psychologii. Charakterystyka kwestionariusza STAI Spielbergera w polskiej adaptacji Sosnowskiego, Wrześniewskiego, Jaworowskiej i Fecenec.

Ocena zdrowia psychicznego kwestionariuszami Goldberga (GHQ -12 i GHQ – 28). Kwestionariusze Goldberga w zastosowaniu klinicznym.

Interpretacja wyników.

Diagnoza organicznych uszkodzeń mózgu.

a. Charakterystyka zaburzeń pracy mózgu oraz deficytów organicznych. Patomechanizm powstawania zaburzeń ogólnomózgowych.

b. Mini Mental- założenia teoretyczne, technika przeprowadzania badań, ocena i interpretacja wyników.

c. Test Pamięci Wzrokowej Bentona- podłoże teoretyczne, metody i techniki przeprowadzania badań, ocena i interpretacja testów.

Podstawowe metody dydaktyczne:

-praca indywidualna (studiowanie literatury przedmiotu, wykonanie pracy zaliczeniowej/ przeprowadzenie badań w terenie i przygotowanie bazy danych z ich wynikami)

-praca grupowa (dyskusja w grupie)

-praca w małych grupach (drama, praca z narzędziami (testami) w zakresie poznania technik i metod ich przeprowadzania, analizowania wyników, ich interpretacji i opiniowania.

Ocena końcowa ustalana będzie na podstawie ocen uzyskanych z kolokwium (waga: 0,6) oraz pracy zaliczeniowej (waga: 0,4), zgodnie z zasadą:

3,00 do 3,25 - dostateczny;

3,26 do 3,75 - dostateczny plus;

3,76 do 4,25 - dobry;

4,26 do 4,60 - dobry plus;

4,61do 5,00 - bardzo dobry

Aby zaliczyć moduł na ocenę pozytywną zarówno kolokwium jak i praca zaliczeniowa muszą być zaliczone na ocenę pozytywną.

Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce "Informacje ogólne o przedmiocie."

Niezaliczenie kolokwium na ocenę pozytywną lub niezłożenie pracy zaliczeniowej w wyznaczonym terminie skutkuje brakiem zaliczenia modułu.

Studentowi, który nie zaliczył laboratorium w I terminie, przysługują dwa terminy poprawkowe, wyznaczane przez prowadzącego zajęcia. Uzyskana ocena niedostateczna w I terminie zaliczenia będzie uwzględniana przy obliczaniu końcowej oceny z modułu.

Dopuszczalne są maksymalnie dwie nieobecności na zajęciach. W razie większej liczby nieobecności możliwe jest zrealizowanie zajęć w innej grupie laboratoryjnej (pod warunkiem zgody prowadzących).